Lappi's dagboek, bladzijde 17
April/mei 2009: Beetle en Lappi hebben meegedaan aan het vierdaagse LASC Spring is in the Air event 2009. Beetle alleen in jumpers agility, waarvan de 4 gelopen rondjes goed waren voor 3 kwalificerende scores, 2 eerste plaatsen en de ASCA Jumpers Veteran Elite-titel. Lappi sprong alle rondjes mee en behaalde naast enkele derde en vierde plaatsen genoeg kwalificerende scores voor zijn ASCA Jumpers Standard Open-titel en zijn Gamblers Standard Novice-titel.

...en nu mag Lappi zich RS-N, JS-O, GS-N noemen, voor wat het waard is :-)
Dank aan Heidi Mobley voor alle LASC-foto's!
En toen... nog twee dagen obedience. Dát hadden we met Lappi een jaar niet meer getraind en eh... dat merkte je.
Ik kijk lekker toch naar de Aussiemeisjes...
Staan en betasten ging wél goed, beide dagen een perfecte score
(en stilstaan is héél moeilijk voor Lappi!)
Lappi, joehoe, ik ben hier!
Lappi, hallo, deze kant op!
Eh... wat moest ik ook alweer?
Lappi, hier!
Mwah... deze oefening...
...vind ik eigenlijk best wel weer leuk. Hier kom ik!
En na zo'n lang en slopend Aussieweekend...
...ga je ongeveer zo uitzien :-)
Janine maakte tijdens het LASC-event ook nog wat foto's van onze zwarte happy jumper...
...die de paaltjes zonder problemen kan nemen en dat is heel wat voor een hond met een eigenaar met een enorm paaltjescomplex (kijk hier nog even naar het filmpje)...
Nou de raakvlakken kattenloop nog. Op de training nooit een probleem, maar op wedstrijden doet Lappi er echt alles aan om ze niet te hoeven nemen. Je zou toch zeggen dat ie hier met een voorpoot het geel zou moeten raken (mooi niet!)...
...en dat ie hier met zijn achterpoten op het geel zou moeten landen (ook mooi niet!) Op zich is het een prijs waard om je raakvlakken zo te missen, vinden wij eigenlijk... :-)
25 mei 2009: Met roodbruine neuzen en armen zijn we weer terug uit Duitsland van de ASCA-show in Königswinter. We waren er vrijdag aangekomen, tent opgezet op het veld en daarna lekker met de honden in de bossen gewandeld, en vervolgens traditioneel asperges gegeten in het hotel waar we inmiddels voor de tiende keer kwamen. Van de hoteleigenares kregen we daarom een drankje van het huis aangeboden, sekt (witte bubbeltjeswijn) met daar doorheen zelfgestookte vlierbloesemlikeur, heeeeeeel erg lekker maar ook heeeeeel erg verstandig om het bij één glas te houden.



Beetle deed in Duitsland mee in de veteranenklas, heerlijk daar met hem nog eens door de ring te vliegen, goed voor de ene dag 2e (van de twee) en de andere dag 1e (van de twee). Bij de obedience, uitkomend in de hoogste utility-klas, maakte Beetle er echt een gezellig potje van en kreeg zuignapneusaanval na zuignapneusaanval. Bij het sorteren  eerst om alle metalen en leren apporteerblokjes heen snuffelen want daar waren lekkere geuren van leuke meisjeshonden, veel interessanter, en vervolgens na mijn 'BEETLE!!!' heel achteloos en zonder ogenschijnlijk ook maar even te hoeven zoeken meteen het goede blokje met mijn geur pakken en terugbrengen, en bij het staan en betasten zuignapneusde hij zich zelfs vast tegen de broekspijp van de keurmeester, die hem daarna heel gedecideerd met zijn neus van haar been lostrok en hem demonstratief weer naar voren liet kijken, waarop Beetle gewoon meteen weer zijn kop naar haar been draaide en verder zuignapneusde. Waarop iedereen in de lach schoot.

Een schande is het trouwens niet om in de utility-klas niet te scoren, want dit is echt een koningsnummer en echt alles, maar dan ook alles moet gaan wil je een kwalificerende score halen. Het afgelopen weekend is dat dan ook geen enkele hond (er deden zes Aussies mee in deze klas, in totaal 10 runs oftewel 10 kansen) gelukt. 'Now that's why we call utility futility, my dear', zoals de Amerikaanse keurmeester Sandy Rees het op het LASC-event al zo mooi had gezegd (futility = vruchteloosheid).

Beetle in de bocht!
Dankjewel Lindsay voor de foto!
Lappi was in Duitsland ingeschreven voor novice obedience, ik wilde eigenlijk eerst niet starten omdat het Aussiemeisje waarop hij helemaal verkikkerd is en waarvoor hij steeds zijn blijfoefeningen verbrak ook weer aanwezig was. Maar er waren erg veel deelnemers en Lappi startte als eerste en zijn 'vriendinnetje' als laatste, dus ze lagen ver genoeg uit elkaar om het toch maar (ook op aandringen van anderen) te proberen. En dat was succesvol! Lappi werkte cool en geconcentreerd haalde zaterdag met 18,1,5 punten zijn 3e leg en daarmee de CD-titel en mocht zondag nog een keertje voor spek en bonen lopen (alle benodigde legs had ie immers al), goed voor opnieuw een kwalificerende score van 182,5 punten én een 3e plaats van de tien in zijn klas. Best knap, want op zondag behaalden van de 21 Novice honden er maar 9 een kwalificerende score.
Leukste moment van de dag: de Aussie die tijdens het apport over de hoogtesprong in de brandende zon het apportblok ging halen en dat vervolgens in haar bek meenam naar de zijkant van de ring om daar, met het blok in haar bek en demonstratief kijkend naar haar baasje, lekker in de schaduw te gaan liggen. 'Good self thinking Aussie!', zoals een van de Amerikaanse helpers riep. 'Let the Border Collies do that work and kill themselves!'  De hond kreeg van iedereen in en rond de ring een staande ovatie :-) Echt heel plezierig hoe de gehoorzaamheidsmensen daar allemaal met elkaar omgaan, iedereen helpt elkaar en leeft met elkaar mee. Zondag gaf de keurmeester na de wedstrijden nog een seminar net veel uitleg, dus we hebben weer veel nuttigs bijgeleerd. En ik ben heel erg trots op Lappi!
Lappilintjesregen!
Twee kwalificerende scores, een derde prijs en de CD-titel voor Lappi. En nee, CD staat niet voor Centrum Democraten, maar voor Companion Dog :-)
Juni 2009: Tja, doen je honden een keer een fotoshoot en dan kom je ze opeens tegen op www.theatertweehondjes.nl :-)

2 juni 2009: Scooter and Friends goes filmpje! Voor de vakantie zo'n handige kleine Sony Cyber-shot gekocht waarmee je ook kunt filmen. Nou ja... bewegende beelden kunt opnemen. Lappi en Beetle spelend in de tuin, heerlijk om die knullen zo samen te zien. Kunnen we eindelijk laten zien hoe Aussiejudo in zijn werk gaat! Wat je trouwens aan rare geluiden hoort, zijn de kauwen in de bomen.

12 juni 2009: Af en toe maak je van die grappige dingen mee... Vanmiddag liepen we met de honden in een strook met hoog, groen gras onderlangs een fietspad, ons gebruikelijke uitlaatgebied vlakbij huis. Lappi en Beetle liepen voor ons uit en opeens zien we in de verte een hoofd en een ontbloot bovenlichaam uit het gras omhoog schieten: ligt daar, onzichtbaar voor ons in het hoge gras, een man te zonnen! Nou ja, zonnen... hij had een halveliterblik bier in zijn hand, dus hij lag op deze nogal ongebruikelijke plek waarschijnlijk meer zijn roes uit te slapen.

Het was zo komisch: Lappi heeft slachtofferzoeken gedaan en vindt dat zo geweldig, dat hij uit enthousiasme alle slachtoffers (niemand wil zich dan ook graag voor hem verstoppen, haha!) bijkans plat stampt, dus dat had hij met deze man ook gedaan. Zo van: Walter, Judith, kom snel kijken, ik heb iemand gevonden, leuk joh, ik heb zomaar iemand gevonden!!! En die man maar met zijn armen Lappi van zich af proberen te duwen (ik weet uit ervaring: dat werkt niet), terwijl Lappi maar als een soort enorme zwarte vlieg om hem heen bleef zwermen.

Ik heb maar op mijn allerliefst 'Waaaawaaaaamaaaaan, koekje!' geroepen en toen kwam Lappi gelukkig snel aanracen. We zijn maar omgedraaid en hebben het 'slachtoffer' rustig laten liggen...

Ga naar de volgende bladzijde van het dagboek
Go to the next page of the diary